-
1 przyznać
pf.1. (= zgodzić się) admit, acknowledge; przyznać komuś rację admit that sb is right; przyznać, że... acknowledge l. concede that...; muszę przyznać, że... I have to confess l. admit that...; trzeba przyznać, że... admittedly...2. (= udzielić, wydać) award, grant ( komuś coś sb sth); ( tytuł naukowy) confer ( komuś upon sb); (= przydzielić) allocate; przyznać coś komuś na drodze sądowej adjudge sth to sb; przyznać komuś odszkodowanie award l. grant sb a compensation; przyznać komuś nagrodę award sb a prize; przyznać komuś prawo stałego pobytu grant sb the right of permanent residence; przyznać komuś premię award sb a bonus; przyznać komuś stypendium grant sb a scholarship.pf.przyznawać się ipf. confess, own up to ( do czegoś to sth); admit; przyznawać się do autorstwa czegoś ( o mężczyźnie) father sth; ( o kobiecie) mother sth; przyznać się do błędu recognize one's error, own to a mistake; przyznać się do bycia homoseksualistą come out, come out of the closet; przyznać się do czegoś come clean about sth; (np. do zamachu, zabójstwa) claim responsibility for sth; przyznać się do morderstwa confess to murder; przyznać się do porażki admit l. acknowledge l. concede defeat, haul down the flag l. colors; przyznać się do winy confess one's guilt; (nie) przyznać się do winy prawn. plead (not) guilty; muszę się do czegoś przyznać I have sth to confess.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyznać
-
2 przyznawać
глаг.• впускать• давать• дозволять• допускать• допустить• исповедовать• награждать• позволить• позволять• предоставлять• предполагать• предположить• признавать• признаваться• признать• признаться• принимать• принять• присудить• разрешать• разрешить• уступать* * *1) (nagrodę) присуждать, удостаивать2) przyznawać (potwierdzać) сознаваться3) przyznawać (udzielać) предоставлять, утверждать4) przyznawać (zgadzać się) признавать, соглашатьсяuznawać признавать (считать)poznawać, rozpoznawać признавать (узнавать)* * *przyzna|wać\przyznawaćję, \przyznawaćwany несов. со 1. признавать что, соглашаться с чем;2. предоставлять; 3. присуждать что; удостаивать чего; ср. przyznać+1. zgadzać się 2. asygnować 3. nadawać
* * *przyznaję, przyznawany несов. co1) признава́ть что, соглаша́ться с чем2) предоставля́тьSyn: -
3 przyznawać
impf ⇒ przyznać* * *1. -aję, -ajesz, -ać; perf; vt2. viprzyznawać coś komuś — (kredyt, obywatelstwo, status) to grant sb sth; (nagrodę, wyróżnienie) to award sb sth
przyznawać, że... — to admit lub grant that...
muszę przyznać, że... — I must admit that...
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyznawać
-
4 przyznać
perf,\przyznać komuś coś obywatelstwo, status jdm etw verleihen; kredyt jdm etw gewähren [ lub einräumen]; nagrodę, wyróżnienie jdm etw zuerkennen [ lub verleihen]; stypendium jdm etw gewähren [ lub zuerkennen]\przyznać, że... zugeben, dass...muszę \przyznać, że... ich muss zugeben, dass...\przyznać się do czegoś etw gestehen\przyznać się do winy sich +akk schuldig bekennen -
5 przyznawać
przyznawać (przyznaję) < przyznać> (-am) kredyt, rabat gewähren; stypendium bewilligen; tytuł, nagrodę, obywatelstwo verleihen;przyznawać rację k-u jemandem Recht geben;przyznam, że … ich gebe zu, dass …;przyznawać się eingestehen; JUR gestehen;przyznawać się do winy seine Schuld eingestehen, seine Schuld bekennen;przyznam się, że … ich muss eingestehen, dass … -
6 przyznawać się
vrprzyznawać się do — +gen to own up lub confess to
(nie) przyznać się do winy — PRAWO to plead (not) guilty
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyznawać się
-
7 przyznawać się
несов. do czegoпризнава́ться, сознава́ться в чём; ср. przyznać się -
8 przyznawać\ się
несов. do czego признаваться, сознаваться в чём; ср. przyznać się -
9 przyznawać
vt→ przyznać -
10 słuszność
- ci; f( uzasadnienie) legitimacyprzyznawać (przyznać perf) komuś słuszność — to admit that sb is right
* * *f.1. (= racja, prawda) rightness; mieć słuszność be right; nie mieć słuszności be wrong; przyznawać komuś słuszność admit that sb is right.2. (= sensowność) ( postępowania) advisibility; (roszczenia, rozumowania, wniosku, zarzutu) legitimacy; (argumentu, decyzji, krytyki) validity.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > słuszność
-
11 bekennen
bekennen *I. vtII. vr1) sich zu jdm \bekennen przyznawać się do kogośsich schuldig \bekennen przyznawać [ perf przyznać] się do winysich zu einer Tat \bekennen przyznawać [ perf przyznać] się do jakiegoś czynu2) ( sich zeigen als)\bekennender Christ/\bekennende Christin sein dawać [ perf dać] świadectwo swojej chrześcijańskiej wiarysich zum Deutschtum \bekennen czuć się Niemcem(-ką) -
12 przyzna|ć
pf — przyzna|wać impf (przyznam — przyznaję) Ⅰ vt 1. (uznać za słuszne) to admit, to acknowledge- przyznać komuś rację to admit that sb is right- sama przyznasz, że tak się nie robi you’ll admit that it’s not the thing to do- przyznał, że zawinił he acknowledged that he was at fault- przyznaję, że to wspaniały pomysł I admit it’s a great idea- „masz słuszność”, przyznał ‘you’re right,’ he admitted2. (udzielić) to grant, to award- przyznać komuś nagrodę/stypendium to award sb a prize/scholarship- przyznać komuś zasiłek to grant sb an allowance- pierwsza nagroda została przyznana drużynie z Gdańska the first prize went to the team from GdańskⅡ przyznać się — przyznawać się to admit, to own- przyznam się, że jestem głodny/zmęczony I admit (that) I’m hungry/tired- pisał wiersze, ale się do tego nie przyznawał he wrote poetry, but he never admitted (to) it- przyznać/nie przyznać się do winy Prawo to plead guilty/not guilty- przyznać się do popełnienia kradzieży/fałszerstwa to own up to the theft/forgery- jeśli włożysz ten kapelusz, nie przyznam się do ciebie żart. if you wear that hat, I’ll disown youThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyzna|ć
-
13 ablegen
-
14 abstreiten
ab|streitenvt irr1) ( ableugnen)sie streitet alles ab [ona] wszystkiemu zaprzeczadas kann man nicht \abstreiten tego nie można kwestionować -
15 outen
-
16 Recht
Recht <-[e]s, -e> ntsein \Recht fordern domagać się swoich prawzu \Recht [behaupten/verlangen] słusznie [twierdzić/domagać się]2) (\Rechtsordnung) prawo ntbürgerliches/öffentliches \Recht prawo cywilne/publiczne3) das ist sein/dein/... gutes \Recht ma/masz... do tego pełne prawojdm \Recht geben przyznawać [ perf przyznać] komuś rację\Recht haben mieć słuszność -
17 schuldig
I. adjsich \schuldig bekennen przyznawać [ perf przyznać] się do winyjdn \schuldig sprechen uznawać [ perf uznać] kogoś winnym2) ( verpflichtet)jdm Geld/Dank \schuldig sein być winnym komuś pieniądze/podziękowanieII. adv\schuldig geschieden sein być rozwiedzionym z własnej winy -
18 vergeben
vergeben *I. vi[jdm] \vergeben wybaczyć [komuś]II. vt1) (geh: verzeihen)[jdm] etw \vergeben przebaczyć [komuś] coś; Sünde odpuścić [komuś] coś2) ( übergeben, zuteilen) Auftrag przydzielać [ perf przydzielić]; Preis, Stipendium, Wohnung przyznawać [ perf przyznać]; Chance, Möglichkeit dawać [ perf dać]; Karten rozdawać [ perf rozdać]eine Arbeit [an jdn] \vergeben zlecać [ perf zlecić] [komuś] pracęEintrittskarten zu \vergeben für... bilety do rozdania na...4) schon \vergeben sein być już zajętym -
19 verleihen
-
20 zubilligen
- 1
- 2
См. также в других словарях:
przyznawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, przyznawaćznaję, przyznawaćznaje, przyznawaćwaj {{/stl 8}}– przyznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, przyznawaćam, przyznawaća, przyznawaćają, przyznawaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyznawać się – przyznać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} mówić szczerze o swoich myślach, zamiarach, ujawniać coś o sobie; potwierdzać czyjeś zarzuty, swoją winę; mówić prawdę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyznawać się do winy, do błędu, do morderstwa. Przyznać się szczerze, otwarcie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyznawać się — Przyznać się (do czegoś) bez bicia zob. bicie … Słownik frazeologiczny
przyznać — dk I, przyznaćznam, przyznaćznasz, przyznaćznają, przyznaćznaj, przyznaćznał, przyznaćznany przyznawać ndk IX, przyznaćznaję, przyznaćznajesz, przyznaćwaj, przyznaćwał, przyznaćwany 1. «uznać coś za słuszne, uznać czyjąś rację; zgodzić się z… … Słownik języka polskiego
ustąpić — dk VIa, ustąpićpię, ustąpićpisz, ustąp, ustąpićpił ustępować ndk IV, ustąpićpuję, ustąpićpujesz, ustąpićpuj, ustąpićował 1. «opuścić jakieś miejsce, cofając się przed kimś, przed czymś, usunąć się dając miejsce, wolną drogę komuś, czemuś; odejść … Słownik języka polskiego
uderzać się – uderzyć się [bić się] w piersi — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrażać skruchę, przyznawać się do winy, także w formie gestu uderzania pięścią w swoją pierś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Muszę się uderzyć w piersi i przyznać, że stało się to z mojej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień